Dolina Śmierci – najgorętsze miejsce na Ziemi

Dolina Śmierci to piękny, surowy krajobraz, zjawiskowe formacje skalne w odcieniach brązu i żółtego koloru, zjawisko „wędrujących kamieni”, wyschnięte jeziora i słońce, które grzeje tutaj najmocniej. Dolina Śmierci to obszar, gdzie zanotowano najwyższą temperaturę na kuli ziemskiej. 10 lipca 1913 roku temperatura osiągnęła tutaj 56,7 stopni.

Dolina Śmierci to spalone słońcem miejsce, położone w południowej Kalifornii w Stanach Zjednoczonych, niedaleko Las Vegas, zajmuje 13500 km kwadratowych jałowej pustyni, będącej pozostałością ruchów tektonicznych z trzeciorzędu. Całość doliny ciągnie się na długości 225 km tworząc kanion ograniczony pasmami górskimi. Dolinę otacza potężne pasmo górskie Panamint z najwyższym szczytem Telescope Peak 3368 m n.p.m oraz pasmo gór Amargosa.

Jeszcze 2000 lat temu, to miejsce porastały łąki i znajdował się tu słone jezioro o powierzchni 50 metrów kwadratowych i głębokości 7 metrów. Pozostałością tego zbiornika jest zalegająca sól dno kotliny.

ZWIEDZANIE DOLINY ŚMIERCI

Dolina Śmierci to malownicze kaniony, ruchome wydmy, wąwozy, czy niezwykłych kształtów skały, które olśniewają swoją urodą. Niektóre z nich liczą nawet 2 miliardy lat.

Zobacz: Las Vegas: W stolicy hazardu i grzechu

Nazwę obszarowi nadała w 1849 roku grupa poszukiwaczy złota, którzy wędrowali przez pustynie. Pomimo braku wody cudem udało im się przeżyć. Woda występująca tutaj jest bardzo zasolona i nie nadaje się do picia. Pomimo trudnych warunków jakie tutaj panują, Dolinę Śmierci co roku odwiedza 800 tysięcy turystów.

Dolina Śmierci powstała kilka milionów lat temu, kiedy wyparowało śródlądowe morze, zostawiając pokłady soli. Większa część pustyni leży poniżej poziomu morza. Cechą charakterystyczna doliny jest wysoka temperatura. W dzień piasek pustyni nagrzewa się do 90 stopni Celsjusza. Wilgotność powietrza wynosi tu 1%. To także obszar, gdzie rzadko pada deszcz. Roczna suma opadów wynosi zaledwie ok. 50 mm. Powierzchnie dna doliny pokrywa spękana skorupa.

ZJAWISKO „WĘDRUJĄCYCH KAMIENI” W DOLINIE ŚMIERCI

Jedną z największych atrakcji tego miejsc jest wyschnięte jezioro Racetrack Playa, które znane jest z „wędrujących kamieni”. Kamienie wędrują po dnie doliny zostawiając wyżłobiony ślad – podobny do tego jaki zostawiają koła samochodu na piachu. Największy „wędrujący kamień” jaki tu spotkano waży ponad 300 kg.

Zobacz: Dokąd wyjechać w Polsce jesienią? 7 wyjazdowych inspiracji

Kamienie wędrują samotnie albo parami. Zdarza się, że leżące obok siebie głazy czasem wędrują w zupełnie różnych kierunkach. Przez kilka dekad nie udało się nikomu sfilmować ani zobaczyć tego zjawiska. Naukowcy, którzy próbowali rozwiązać zagadkę kamieni, bezradnie rozkładali ręce. Jedna z teorii głosiła, że kamienie przesuwane są przez wiatr, który wieje tu z szybkością 160 km/h, ale szybko ją obalono.

W 2010 roku agencja kosmiczna NASA wydelegowała ekspertów, którzy mieli zbadać zjawisko. Naukowcy przywieźli ze sobą tony sprzętu do badań. Po kilku dniach okazało się, że nie ma jednoznacznych dowodów wskazujących na przyczynę ruchu kamieni. Trudno sobie wyobrazić, że podmuch wiatru „ruszy” ważący 300 kg kamień, który od kilku lat wędruje sobie po dnie Doliny Śmierci. Nawet jeśli to prawda, to dlaczego wędrują w tym samym kierunku tylko część kamieni, a reszta „zostaje” – zastanawiali się naukowcy.

Naukowcy kilka lat temu rozwiązali zagadkę. W nocy temperatura w Dolinie Śmierci spada poniżej zera. Dochodzi do zamarzania powierzchni i utworzenia na niej cienkiej warstwy lodu. Wówczas silne wiatry wiejące w dolinie przesuwają po śliskiej lodowej powierzchni nawet ciężkie kamienie.

DOLINA ŚMIERCI – CO ZOBACZYĆ?

Będąc na pustyni, warto również zobaczyć grupę skał Artist’s Palette, które zachwycają tęczowymi kolorami. Niezwykłe barwy skał powstają w wyniku utleniania się poszczególnych procesów chemicznych. Barwa czerwona, fioletowa i żółta powstają w wyniku utleniania związków żelaza, barwa zielona powstaje w wyniku rozkładu miki.

Niezwykłą atrakcją jest Ubehebe Crater – największy karter wulkaniczny w tej okolicy o głębokości 237 metrów.

Zobacz: Manhattan – centrum świata

Badwater to dno wyschniętego 3000 lat temu jeziora, które leży 86 metrów poniżej poziomu morza. To tutaj w 1913 roku zanotowano najwyższą temperaturę na kuli ziemskiej. W okresie letnim temperatura w tym miejscu dochodzi nawet do 45 stopni. Po dnie jeziora organizowane są wędrówki. Turyści wędrują wtedy po twardej nawierzchni, która jest w 100 % skrystalizowaną solą.

Pomimo trudnych warunków w Dolinie Śmierci można tutaj spotkać zwierzęta. To wyjątkowe miejsce zamieszkują owce kanadyjskie, kojoty, mulaki i pumy, które w dzień śpią i dopiero po zmroku wychodzą ze swoich kryjówek kiedy temperatura spada nawet do minus 10 stopni. Warto odwiedzić to miejsce w porze deszczowej, kiedy na kilka dni powierzchnia doliny zakwita wiosennymi kwiatami. Potem woda gruntowa wyparowuje i roślinność usycha. Od 1994 roku obszar Doliny Śmierci jest Parkiem Narodowym.

Maciej Łukomski